Γιώργος Αναγνώστου

--
"Χωρίς τη λαϊκή βούληση κυβερνώνται τα κράτη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παγκόσμιας έρευνας που διεξήγαγε το BBC, με δείγμα 50 χιλιάδες πολίτες σε 68 χώρες. Το 65% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τη λαϊκή βούληση εκτός από τους πολίτες των σκανδιναβικών χωρών και της νότιας Αφρικής που έχουν την αντίθετη άποψη.

Πάντως στην Ευρώπη το 82% των πολιτών πιστεύουν ότι οι εκλογές στις χώρες τους είναι δίκαιες και ελεύθερες. Το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ είναι 55% και μόνο 24% στη δυτική Αφρική. Μόνο το 13% των ερωτηθέντων δείχνει να εμπιστεύεται τους πολιτικούς και μόνο το 16% πιστεύει ότι πρέπει να τους δοθούν μεγαλύτερες εξουσίες. Στην πλειοψηφία τους οι πολίτες πιστεύουν ότι ο θεσμός της οικογένειας έχει την μεγαλύτερη επιρροή ενώ και η εθνική ταυτότητα είναι ισχυρή", ΑΠΟ ΤΟ flash.gr.

…

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/4247158.stm

--

--
Καθημερινά είμαστε αντιμέτωποι με την επικοινωνιακή καμπάνια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα τους κλπ, το άρθρο του Γ.Βούλγαρη στα ΝΕΑ βοηθά όλους μας να καταλάβουμε καλύτερα τους πραγματικούς στόχους της Ν.Δ.

Γ.Αναγνώστου.

----

«Eποχή αντιμεταρρύθμισης

Ο δημόσιος λόγος περί μεταρρυθμίσεων είναι ο πλέον ψευδεπίγραφος από όλους που ακούγονται σε μια ψευδεπίγραφη εποχή όπως αυτή. Πλασάρεται στην επικοινωνιακή αγορά σε μια περίοδο κυριολεκτικά αντιμεταρρυθμιστική, κατά την οποία έχουν αδυνατίσει οι ενδογενείς δυνάμεις ανανέωσης, τόσο στο επίπεδο της ηγεσίας όσο και της κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα κανένα ισχυρό πρόταγμα δεν έρχεται από το εξωτερικό, καθόσον η Eυρωπαïκή Ένωση βρίσκεται σε πλήρη κρίση. Aυτά άλλωστε πήγαιναν μαζί συνήθως στην ελληνική ιστορία. Οι εξωτερικές ωθήσεις ενεργοποιούσαν τις ενδογενείς δυνατότητες, τους εσωτερικούς υποδοχείς που αναλάμβαναν το μεταρρυθμιστικό έργο.

Ενδιαφέρουσα, αλήθεια, η περιπέτεια της λέξης μεταρρύθμιση. Συμπυκνώνει όλη τη μεταπολεμική πολιτική εξέλιξη. Αρχικά, ανήκε κυρίως στο εννοιολογικό πλαίσιο της Αριστεράς. Διχάζοντάς την. Για την κομμουνιστική Αριστερά οι μεταρρυθμίσεις, ο «ρεφορμισμός», όπως ήταν ο αμετάφραστος απαξιωτικός όρος στο λεξιλόγιό της, ήταν απλώς η εγκατάλειψη της επανάστασης και του τελικού στόχου της «ανατροπής του καπιταλισμού». Για τη σοσιαλδημοκρατική Αριστερά αντίθετα, ο «μεταρρυθμισμός» ήταν η λύση έναντι του ανελεύθερου σοβιετικού κομμουνισμού και του αντικοινωνικού ανεξέλεγκτου καπιταλισμού....

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18336&m=P15&aa=1

----

Ο Γιάννης Βούλγαρης διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.»

--